ترس از دست دادن شغل و اینکه یک ماشین جای شما را بگیرد، ترس جدیدی نیست. از زمان آغاز انقلاب صنعتی در قرن هجدهم، مردم از تأثیرات فناوری نگران بوده اند. یک اقتصاددان به نام جیم استنفورد، به بررسی بهترین راههای برخورد استرالیایی ها با این چالش ها پرداخته است. دکتر استنفورد مدیر "مرکز مشاغل آینده" در مؤسسه استرالیا در کانبرا، یک پیام اطمینان بخش را نیز ارائه می دهد: کار ناگهان ناپدید نمی شود.
وی معتقد است: "هنوز هم در محیط های کاری به نیروی انسانی نیاز است. حتی طراحی و مهندسی، ساخت، نصب، کار و نگهداری روبات ها، بدون نیروی انسانی انجام نمی شود. بنابراین هر فرآیندی که شامل اتوماسیون و ماشین آلات جدید است، کار و مشاغل جدیدی را به همراه دارد و آنچه که ما باید در جنبه اقتصادی، انجام دهیم این است که افرادی را که نسبت به تغییرات تکنولوژی نظر منفی دارند و یا کارشان را از دست داده اند با برخی از فرصت ها و گزینه های جدید ناشی از همین تغییرات مطابقت دهیم. اگر ما بتوانیم این کار را انجام دهیم، مردم دیگر فن آوری را نه به عنوان یک تهدید، بلکه به عنوان فرصتی بهتر می بینند."
دکتر استنفورد می گوید فناوری، خود یک مشکل نیست. او می گوید مسئله این است که استرالیا چگونه آن را مدیریت می کند.
او می افزاید: " متوقف کردن روند فناوری، کار دشواری است. من فکر نمی کنم که هیچکدام از ما بخواهیم به دنیای قبل از تکنولوژی برگردیم. اما، مهمتر از همه، من فکر می کنم اینکه مشکل کجای کار است را درست تشخیص نداده ایم. و همچنین موضوع اصلی تر این است که چگونه فناوری را مدیریت کنیم و چگونه تکنولوژی را به خدمت بگیریم، به جای تلاش برای متوقف کردن آن."
همچنین اقتصاددان دیگری به نام راس داوسون می گوید، به دلیل اینکه با ایجاد مشاغل جدید، بعضی شغل های دیگر از بین می روند، باید بر روی کمک به بالا بردن مهارت ها و توانایی هایی منحصر به فرد نیروی کار تمرکز کرد، به طوریکه افراد قادر به انجام کارهایی باشند که در توان ماشین ها نیست.
داوسون می گوید: "همانطور که قابلیت های ماشین ها و تکنولوژی را بهبود می بخشیم، ما نیز باید بر آنچه که مفهوم عمیق تر انسان و توانایی های انسانی است، تمرکز کنیم تا بتوانیم این شغل های جدید را ایجاد کنیم و به کار گیریم."
سالی مک مانوس، دبیر شورای اتحادیه های صنفی استرالیا، در این باره می گوید یک گزینه ساده برای حفظ مشاغل فعلی و آینده، تقویت قوانین کار در استرالیا است. او می گوید تضعیف قوانین مربوط به روابط صنعتی برای نیروی کار، زیان بار بوده است.
خانم مک منوس می افزاید: "در حال حاضر، کارفرمایان قانونا مجاز به پیدا کردن همه روش های مختلف هستند تا مشاغل دائمی با حقوق و مزایای کامل را تبدیل کنند به یک شغل ناامن یا پاره وقت و یا استخدام با حقوق بسیار کم. پس این مشکل ناشی از تغییرات اقتصادی نمی باشد بلکه ناشی از این است که قوانین و یا حقوق کارگران تغییر کرده است. بنابراین ما باید با تصحیح قوانین مشکل دار، بتوانیم که ناامنی شغلی را از بین ببریم به شکلی که اگر مدت قابل توجهی در شغلی کار کرده ایم، باید از حقوق و امنیت مناسبی هم برخوردار شویم."
خانم مک منوس می گوید به اعتقاد او دولت ها باید بیشتر با کارفرمایان و اتحادیه های کارگری مشورت کنند تا روش های تازه ای برای رسیدگی به تاثیر فناوری های در حال تغییر طراحی کنند.
در همین راستا جیم استنفورد از "مرکز آینده مشاغل" می گوید کره جنوبی مثال بزرگی از همکاری های موثر است.
آقای استنفورد می گوید: "آنها به جای آنکه هزینه های مالیاتی و یارانه ها را صرف کنند، در واقع می گویند: ما می خواهیم بنشینیم و بسازیم، ما می خواهیم یک گوشی هوشمند، خودرو و یا لوازم الکترونیکی خانگی با قابلیت رقابت جهانی بسازیم و همه ما برای رسیدن به این هدف همکاری می کنیم. و نتیجه این طرز نگرش آنها ثابت شده است، چرا که کره جنوبی هم مانند اروپا، در نوآوری تکنولوژی از ما پیشی گرفته است."
بر این اساس، نام وبسایت کاریابی "سیک" در میان سازمان هایی است که در حال تهیه آمار مربوط به پرونده سنا هستند. این وبسایت تخمین می زند که حدود نیمی از مشاغل موجود می توانند با استفاده از تکنولوژی های فعلی به صورت خودکار انجام شوند. سارا مک کارتنی، از این وبسایت می گوید اتوماسیون، به زعم او، به "خالی شدن از میان" منجر می شود. به این معنی که مشاغل با مهارت های پایین و بالا افزایش یافته، در حالی که شغل های با مهارتهای متوسط کاهش می یابد.
خانم مک کارتنی می گوید: "فناوری مردم را قادر می سازد تا بسیاری از کارهای تکراری، خودکار و منفعل را حذف کرده و به انجام کارهای هوشمندتر، خلاقانه تر و توانمندساز ترغیب شوند. و این مرحله بسیار مهمی است. ما داریم به کارفرماها، سازمان ها و صنایع مختلف کمک می کنیم که آن را تشخیص دهند. اینکه اکنون که از انجام بسیاری از این کارهای تکراری آزاد شده ایم و چگونه می توانیم کسب و کارها و سازمان های پیشرویی باشیم؟"
این وبسایت کاریابی همچنین معتقد است که افزایش همکاری میان بخشهای عمومی، بازرگانی و آموزشی باید در اولویت قرار بگیرد. سارا مک کارتنی می گوید آموزش آنلاین، در آمادگی برای فرصت های شغلی آینده، یک کار کلیدی در کمک به کارآموزان است.
او ادامه می دهد: "خیلی مهم است که ما به سمتی حرکت کنیم که یادگیری مادام العمر یک ضرورت محسوب شود، زیرا وظایف ما و فن آوری هایی که باید استفاده کنیم، به سرعت در حال پیشرفت است. ما به سیستم آموزشی نیاز داریم که پویا و پاسخگو باشد، و من فکر می کنم عادلانه است که بگوییم سیستم آموزشی که تا به امروز در آن کار کرده ایم دارای مزایای فراوانی است، اما از لحاظ سیستم تحویل، نیاز به سرعت بیشتری دارد."
بر اساس این گزارش، زمان تحویل گزارش پژوهش سنا در مورد آینده مشاغل، روز ۱۲ سپتامبر است.
مطالب بیشتر:
