در سه هفته گذشته این مردان از خروج از این مرکز که از روز سی و یکم اکتبر تعطیل شده بود، خودداری می کردند.
آنها می گفتند انتقال به یک تسهیلات اسکانی جدید واقع در روستای اصلی لورنگا (Lorengau) امنیت جانی آنها را با خطر مواجه خواهد کرد.
این در حالی است که دولت فدرال استرالیا همواره آنها را به خروج از این تسهیلات ترغیب می کرد.
مالکوم ترنبل نخست وزیر استرالیا خاطرنشان کرده بود که مرکز جدید، آماده است و از پناهندگان خواسته بود تا به صورتی صلح آمیز و بنا به قوانین پاپوانیوگینی (کشوری که این مرکز در آن قرار دارد) به مرکز جدید نقل مکان کنند.
اما مدافعان حقوق پناهندگان همواره اصرار دارند که این تسهیلات جدید آماده نگهداری از این پناهندگان نیست.
تیم کاستلو (Tim Costello) مدیر اجرایی سازمان World Vision در گفتگو با "اسکای نیوز" گفته است دیدگاه های او بر اساس مشاهدات اوست.
او گفت: "هیچ امکاناتی وجود ندارد. خدماتی که یک مرکز را آماده میزبانی از افراد کند - به ویژه افرادی که چنین دشواری هایی را تجربه کرده اند – وجود ندارد".
بهروز بوچانی روزنامه نگار پناهنده ایرانی که از جزیره مانوس به صورت منظم اخبار مربوط به وضعیت این تسهیلات را توئیت می کند، این مرکز را همانند یک "کمپ زندان" توصیف کرده است. او از پیتر داتون وزیر مهاجرت استرالیا انتقاد کرده است.
این در حالی است که پیتر داتون وزیر مهاجرت استرالیا در گفتگو با اسکای نیوز تایید کرد که آقای بوچانی در بین افرادی است که دستگیر شده اند.
او گفت: "برداشت من این است که تعداد اندکی از افراد از جمله فردی که به او اشاره کردید (آقای بوچانی) دستگیر شده اند. این موضوعی است که به پلیس پاپوانیوگینی مربوط است. ما فقط می خواهیم اطمینان حاصل کنیم که این افراد را در اسرع وقت و در صورت امکان از داخل مرکز پردازش پناهندگان خارج کنیم. آنها این مرکز را به لجن کشانده اند. آنها در شرایطی کاملا ناسالم زندگی می کردند. من نمی خواهم که افراد در چنین شرایطی زندگی کنند و متاسفانه هنوز شاهد حضور مدافعانی هستیم که به این افراد می گویند به هیچ وجه با مقام های مسئول همکاری نکنید. این موضوع بسیار مخرب است. ما خواهان آن هستیم که این افراد به تسهیلات جدید بروند".
این امر در حالی رخ می دهد که پاتریک مک گوری (Patrick McGorry) روانپزشک و یکی از یازده دریافت کننده جایزه "استرالیایی سال" نامه ای سرگشاده را امضا کرده اند که در آن شرایط موجود در جزیره مانوس را یک "فاجعه انسانی" خواند اند.
در این نامه از دولت فدرال استرالیا خواسته شده تا نسبت به ارسال کمک به این مرکز بازداشتگاهی اقدام کند و اجازه دهد تا اعضای تیم انجمن پزشکی استرالیا بتوانند به منظور ارائه کمک های پزشکی و مراقبت های پیشگیرانه به این تسهیلات دسترسی داشته باشند.
