جدیدترین گروه از دانش آموزان دبیرستانی که سال تحصیلی را به پایان رسانده اند، آهسته آهسته نامه های مربوط به پذیرش در دانشگاه خود را دریافت می کنند.
و این در حالی است که سایمون بیرمنگهام (Simon Birmingham) وزیر آموزش و پروش فدرال استرالیا از دانش آموزان فارغ التحصیل شده استرالیایی که در نظر دارند برای ادامه تحصیلات خود وارد دانشگاه شوند، خواسته تا اطمینان حاصل کنند که به درستی می دانند برای چه رشته تحصیلی ثبت نام می کنند.
وزیر آموزش و پروش استرالیا می گوید: "امسال در سرتاسر استرالیا هزاران دانش آموز نامه های پیشنهاد پذیرش خود برای ورود به دانشگاه و آغاز یک رشته دانشگاهی را دریافت می کنند. من از این دانش آموزان فارغ التحصیل شده استدعا می کنم به دقت فکر کنند، تحقیق کنند و اطمینان حاصل کنند که به بهترین نتیجه گیری برای آینده خود دست پیدا کرده اند".
اما اکنون پرسش این است که آیا به راستی اطلاعات کافی در اختیار این دانش آموزان و برای انجام یک تصمیم گیری درست وجود دارد؟
برخی بر این باورند که چنین اطلاعاتی موجود نیست.
کیتلیین یک دانش آموز سال یازده است. او می گوید می خواهد معلم مهدکودک بشود.
او می گوید: "فکر می کنم تنها یک ایده کلی به ما داده شده است. من فکر می کنم اگر یک مقدار اطلاعات بیشتر داشتیم خیلی خوب می شد. شاید به عنوان مثال یک دوره یک روزه که در آن می توانستیم به صورت کلی بدانیم که می خواهیم چه چیزی را بیاموزیم و همچنین یک فرصت که بتوانیم از یک رشته دانشگاهی خارج بشویم".
سارا دانشجوی دیگر استرالیایی است که پیشتر رشته "آموزش دوران کودکی" را آغاز کرده اما بعدا از این رشته خارج شده تا در عوض رشته موسیقی را ادامه بدهد. او اکنون در نظر دارد تا به اجرا و آموزش موسیقی بپردازد.
او نیز بر این باور است که یک دوره مقدماتی می توانست کمک بزرگی به او بکند.
او می گوید: "من فکر می کنم این دوره به من کمک می کرد. این دوره می توانست به من کمک کند تا یک رشته دیگر را به جای ادامه رشته اولم که برای نه ماه آن را ادامه دادم، خیلی زودتر امتحان کنم".
این در حالی است که آمار و ارقام دپارتمان آموزش و پرورش استرالیا حاکی از آن است که تنها 66.7 درصد از دانشجویان ثبت نام کرده در سال 2009 از دانشگاه فارغ التحصیل شده اند.
بر اساس این آمار، در برخی از دانشگاه های استرالیا حتی کمتر از نیمی از دانشجویان ثبت نام شده ظرف مدتی شش ساله پس از آغاز رشته تحصیلی خود فارغ التحصیل شده اند.
و این در حالی است که یکی از معضلات دیگر، وام های دانشجویی است که هیچگاه پرداخت نشده اند.
به گفته دپارتمان آموزش و پرورش استرالیا، وام های دانشجویی که از محل پول مالیات دهندگان استرالیایی تامین می شوند تا سال 2026 هزینه ای معادل 11.6 میلیارد در سال به همراه خواهند داشت.
و این در حالی است که بازار کار نیز خود موضوع مهم دیگری است.
بسیاری از دانشجویان در حالی تحصیلات دانشگاهی خود را انجام می دهند که به انجام کارهای تمام وقت نیز مشغولند و همین موضوع سبب به تاخیر افتادن و طولانی تر شدن زمان تکمیل رشته دانشگاهی آنها می شود.
شرلی الکساندر (Shirley Alexander) از دانشگاه تکنولوژی سیدنی می گوید دانشجویانی که در دوره های کار آموزی شرکت می کنند در اغلب مواقع توسط کارفرماها و قبل از پایان دوره تحصیلشان استخدام می شوند.
او می گوید: "آنچه که در غالب مواقع رخ می دهد این است که آنها به دنبال نیروی کاری می گردند. سپس این سازمان از آنها خوشش می آید و از آنها می خواهد تا با آن سازمان در ظرفیت های نیمه وقت یا تمام وقت همکاری کنند. دانشجو هم از این فرصت کاری که به او پیشنهاد شده استقبال می کند و رشته دانشگاهی خود را به صورت نیمه وقت به اتمام می رساند".
منتقدین سیاست های دولت استرالیا می گویند دولت از منظور اصلی خود دور شده است.
سوفی جانسون (Sophie Johnston) ریاست اتحادیه ملی دانشجویان می گوید پایین تر آمدن میزان ابقا دانشجویان در واقع نتیجه مستقیم سیاست های اعمال شده دولت است.
او می گوید: "سایمون بیرمنگهام بودجه 150 میلیون دلاری را از برنامه مشارکت و شراکت آموزش عالی قطع کرده است. این برنامه زمانی به منظور اطمینان از نرخ ابقاء دانشجویان دانشگاه ها طراحی شده بود".
و این در حالی است که آمار منتشر شده دپارتمان آموزش و پرورش استرالیا همچنین نشانگر آن است که یک نفر از هر یازده نفر دانشجوی سال نخست در دانشگاه های استرالیا متاسفانه ترک تحصیل می کند.
