به گفته مگان برید (Megan Braid)، مدیر میخانه روستایی واقع در پرتز هیلز (Perth's Hills)، این مکان تنها جایی در استرالیاست که در آن مشتریان می توانند همزمان با نوشیدن یک آبجوی خنک و خوردن غذاهای لذیذ، در کنارشان کانگوروهای وحشی را هم نوازش کنند.
، هر روز صبح، ده ها کانگورو از بیابان اطراف پارک ملی جان فارست (John Forrest National Park) دوان دوان خودشان را به کنار در خروجی میخانه رسانده و منتظر باز شدن مغازه می مانند.
آنطور که خانم برید می گوید، مشتریان با دیدن جست و خیز کانگوروها در کنار میله های مغازه تعجب می کنند، اما این صحنه یک اتفاق عادی روزمره است. در واقع، دیدن کانگوروهایی که پشت در مغازه چرت می زنند و یا درون حیاط لم داده اند، در اینجا اصلا چیز عجیب و غریبی نیست.
با وجود اینکه این میخانه در روزهای آخر هفته مملو از گردشگران می شود، به اعتقاد خانم برید، مغازه اش هنوز هم یکی از بهترین مکانهای ناشناخته و مرموز در ایالت وسترن استرالیاست. چرا که او هیچ مکان دیگری را سراغ ندارد که در آن، کانگوروهای وحشی، اینقدر صمیمی و دوستانه به انسانها نزدیک شوند.
به گفته خانم برید، از زمان راه اندازی این میخانه در دهه ۱۹۴۰ تا همین امروز، این کانگوروها همیشه در اطراف مغازه بوده اند. اما در این ۲۱ سالی که او مشغول مدیریت اینجاست، هنوز هم از دیدن این کانگوروها هیجان زده می شود. او می گوید: «من هر روز به کانگوروهایم می گویم که آنها را حتی از فرزندانم هم بیشتر دوست دارم. اما خب، آنها جوابم را نمی دهند! هیجان انگیز است که می بینی آنها چطور اینقدر آسوده می آیند کنارت و همین دورو بر می چرخند.
روهای وحشی، زمستان و تابستان از صبح زود تا آخر شب در کنار مغازه هستند. هر وقت دلشان بخواهد می آیند و هر وقت بخواهند هم می روند. اما با غروب خورشید، معمولا تمامشان دیگر رفته اند».
کانگوروی سلبریتی با حساب کاربری تیندر
منکی (Mankey) کانگوروی نری است که تصاویر مربوط به خاراندن خودش در سال ۲۰۱۷ در صفحات مجازی بسیار سر و صدا به پا کرد. تا جایی که یکی از شبکه های تلویزیونی ایالات متحده، یکی از برنامه های شبانه خودش را با عنوان "کانگوروی سکسی اهل استرالیا" به او اختصاص داد.
خانم برید می گوید که منکی حالا دیگر برای خودش یک صفحه کاربری در تیندر دارد. عکسهای خنده داری از منکی به دست خانم برید رسیده که در آنها، منکی روی صندلی پیشخوان مغازه نشسته و دستانش را طوری روی میز گذاشته، انگار که می خواهد آبجو بریزد.
منکی مراقبتهای ویژه ای دریافت می کند، چرا که سنش زیاد است و خیلی بیشتر از سن معمولی یک کانگوروی وحشی عمر کرده است. او اولین بار، هجده سال پیش و وقتی فقط چهار سال داشت با خانم برید ملاقات کرد. با وجود اینکه به نظر می رسد، منکی کمی دچار آرتروز شده و کم کم دارد شبیه پیرمردها می شود، ولی هنوز هم یک کانگوروی سالم است.
علاوه بر منکی، پسر دیگری هم در اینجا هست که تلاش می کند مثل منکی شود. اما منکی هنوز هم برای همه یک چیز دیگر است. در واقع، او پسر بزرگ است و پادشاهی می کند. به طوری که خانم برید با خنده می گوید که دیگر نیاز ندارد تا برای مغازه اش نگهبان استخدام کند، چرا که منکی خودش یک پا نگهبان است. مثلا شبهایی که خانم برید تنها در مغازه است و منکی هم در پشت مغازه استراحت می کند، همین که کسی وارد می شود، او بدو بدو می آید و بین خانم برید و مشتری قرار می گیرد. یک جورایی آدم می ترسد وقتی می بیند که او برای خودش در پشت مغازه ایستاده است. با همه اینها، منکی شخصیت خیلی خنده دار و بامزه ای دارد.
آینده مبهم میخانه
با وجود همه محبوبیتها، آینده میخانه نامشخص است. در حال حاضر، وزارتخانه تنوع زیستی، حفاظت و جاذبه های گردشگری ایالت وسترن استرالیا (WA Department of Biodiversity, Conservation and Attractions) در حال برنامه ریزی برای پارک ملی جان فارست، از جمله بررسی اجاره نامه میخانه است. بر اساس این اجاره نامه، میخانه تا زمان کامل شدن برنامه ریزی می تواند به کار خودش ادامه دهد.
لوئیز فیتزجرالد (Louise Fitzgerald) ، صاحب میخانه می گوید: "هرچند که محیط بانان همیشه مخالف حضور میخانه در این منطقه بودند، وزارتخانه، تصمیم گرفته تا اجاره نامه مغازه را که در ماه آوریل ۲۰۲۱ منقضی می شود، دوباره تمدید کند. سرمایه گذاری در این منطقه می تواند بسیار مناسب باشد. ما خوشحال می شدیم اگر می توانستیم در این زمینه همکاری کنیم. اما فقط ۱۲ ماه از مدت قراردادمان باقی مانده و از طرف دیگر، سرمایه کافی هم برای این کار در اختیار نداریم."
دو سال پیش بود که وزارتخانه تلاش کرد تا میخانه دیگر به کانگوروها غذا ندهد. اما خانم برید و دیگران توانستند در طی شش هفته، بیش از ده هزار امضاء جمع آوری کرده و با حمایتهای متعدد مردمی به خواسته شان برسند. نتیجه اینکه، آنها قانونا اجازه پیدا کردند تا در یک پارک ملی به کانگوروها غذارسانی کنند. باغ وحش پرت هم مسئول معاینه و بررسی حیوانات شد تا از سلامت آنها و درستی روند کار مطمئن شود.
به گفته خانم برید، اگر وزارتخانه به آنها می گفت که مشغول انجام دادن كار اشتباهی هستند که براي سلامتي کانگوروها مضر است، آنها بلافاصله حرفشان را قبول می کردند. اما به آنها گفته شده که همه کارهایی که انجام می دهند عالی است و کانگوروها هم سالم، امن و خوشحال هستند.
