استرالیا همچنان به عنوان کشوری چندفرهنگی در جهان شناخته خواهد شد.
نتیجه ده سال گردآوری اطلاعات توسط بنیاد اسکنلون حاکی از حمایتی پایدار از سیاست های کشور در رابطه با موضوع مهاجرت و گوناگونی های قومی و فرهنگی است.
یافته های موجود در ارتباط با تغییرات جمعیتی کشور حاکی از حضور یک سطح پایدار پذیرش در رابطه با موضوع مهاجرت و گوناگونی های فرهنگی در استرالیا است. اما این در حالی است که در تازه ترین گزارش این بنیاد همچنین شواهدی در خصوص افزایش نگرانی ها در میان جوامع اقلیت در استرالیا است.
پروفسور اندرو مارکوس (Andrew Markus) نویسنده این گزارش می گوید: "این نظر از یک سال به سال بعد به صورت شدید تغییر پیدا نمی کند مگر آنکه یک حادثه بزرگ رخ دهد که در واقع سبب چنین تغییر شود؛ حادثه ای مانند یک بحران مالی جهانی. من در خلال دوره انجام این نظرسنجی از حمایت قدرتمند مردم از برنامه مهاجرت کشور و سیاست های چندفرهنگی بسیار شگفت زده شدم. البته این را نیز نباید نادیده گرفت که یک اقلیت نسبتا بزرگ حدود سی تا چهل درصدی هم از روند مهاجرت خشنود نیستند".
جمعیت استرالیایی هایی که در خارج از کشور زاده شده اند در حال حاضر بیست و هشت درصد از جمعیت کل کشور را تشکیل می دهد. این در واقع بالاترین نسبت در میان کشورهای عضو سازمان توسعه و همکاری های اقتصادی است که جمعیتی بیش از یک میلیون نفر دارند.
بسیاری از این افراد انتخاب کرده اند تا در شهرهای بزرگ استرالیا زندگی کنند. این در حالی است که بنا به گزارش مذکور بالاترین تمرکز جمعیتی در بخش غربی شهر سیدنی و همچنین بخش های غرب و جنوب شرقی ملبورن قرار دارد.
بنیاد اسکنلون در دهمین گزارش خود حتی از حیث تعداد افراد شرکت کننده در این نظرسنجی هم رکوردی جدید را به ثبت رسانده است. در تازه ترین گزارش این بنیاد بیش از چهل و دو هزار نفر شرکت کننده بیشتر از نخستین نظرسنجی این بنیاد در سال دو هزار و هفت شرکت کرده اند.
انتی هنکاکس (Anthea Hancocks) مدیر اجرایی این بنیاد می گوید با آنکه پدیده مهاجرت از دیرباز برای استرالیایی ها امر کاملا جا افتاده و آشنایی است اما این مسیر همیشه مسیر همواری نبوده است.
او می گوید: "موضوع مهاجرت از دیر باز، بخش بسیار مهمی استرالیا و همچنین در رشد استرالیا بوده است. این امر در آینده هم همچنان ادامه خواهد داشت. اما من فکر می کنم ما در برخی جوانب، توانایی جذب موج های گوناگون مهاجرتی را امری طبیعی و خود بخودی دیده ایم. و این امر تا هنگامی که نوعی اختلال فاحش به وجود نیامده بود تا ما به واسطه آن تصمیم بگیریم اطلاعات بیشتری در این خصوص کسب کنیم و یا در خصوص آن کاری بکنیم، ادامه داشت".
بر اساس تازه ترین گزارش بنیاد اسکنلون پیروان ادیان غیر از مسیحیت با وجود نوعی نگرش منفی درباره آنها در استرالیا در حال افزایش هستند؛ به نقل از گزارش مذکور چنین نگرش منفی به دلیل برخی عوامل از جمله کلیشه های پیش بینی شده و پوشش رسانه ای در کشور وجود دارد.
این در حالی است که نحوه انجام این نظرسنجی نیز بر روی نتایج آن تاثیر گذاشته است چرا که معمولا احتمال آنکه مردم دیدگاه های نه چندان متداول و غیر محبوب خود را در نظرسنجی های حضوری عنوان کنند بسیار کم است.
از سوی دیگر این نیز گفتنی است که در مقایسه با نظرسنجی های پیشین، استرالیایی ها همچنان موضوع "اقتصاد" را به عنوان مهم ترین موضوع خود می شناسند.
موضوعاتی مانند "کیفیت دولت" و "اعتماد به موسسات سیاسی" نیز در درجات پایین تر قرار دارند.
اگر چه به گفته پروفسور مارکوس این موضوع خیلی هم شگفت آور نیست.
او می افزاید رخدادهای مانند منازعات درون حزبی در احزاب سیاسی و اتفاقاتی مانند نظرسنجی سراسری پستی در کشور درباره قانونی کردن ازدواج همجنسگرایان نشانگر جدایی بین سیاستمداران و عمومی جامعه است.
پروفسور مارکوس می گوید: "اکنون چند سال است که شاهد حضور این سطح از نگرانی درباره کارآیی دمکراسی استرالیایی هستیم. تغییر عمده در این موضوع بین سال های دو هزار و نه و دو هزار و ده رخ داد. این محدوده زمانی در واقع محدوده ای بود که در آن کوین راد (نخست وزیر پیشین استرالیا) وعده هایی را به رای دهندگان استرالیایی داد که نتوانست به این وعده ها عمل کند و در نتیجه آن اعتماد به دولت در کانبرا از چهل و هشت درصد به حدود سی درصد افت کرد. این سطح از اعتماد بار دیگر بهبود پیدا نکرد. این سطح از اعتماد احتمالا در پایین ترین حد خود قرار دارد و در واقع حتی می تواند به مراتب پایین تر نیز بیاید".
بر اساس نتایج "نظرسنجی انسجام اجتماعی بنیاد اسکنلون" بیم از امنیت ملی و وقوع حملات تروریستی در استرالیا نیز از حدود صفر درصد در نظرسنجی سال دو هزار و هفت به حدود ده درصد در میان افرادی که در نظرسنجی سال دو هزار و پانزده شرکت کرده اند افزایش پیدا کرده است. این موضوع در واقع دومین موضوع بسیار مهم برای شرکت کنندگان در این نظرسنجی معتبر ملی است.
اگر چه این نیز گفتنی است که در حدود هفت درصد از شرکت کنندگان در نظرسنجی سال دو هزار و هفده این بنیاد گفته اند که موضوع تروریسم و بیم از حملات تروریستی در شمار نگرانی های اصلی آنها است؛ پدیده ای که منجر شده تا این مقوله به رتبه سوم مهم ترین موضوعات شرکت کنندگان در تازه ترین نظرسنجی این بنیاد تبدیل شود.
بر اساس نتایج این نظرسنجی شهروندان استرالیایی همچنین گفته اند آنها کمتر از گذشته نسبت به آینده احساسی مثبت دارند. در حدود بیست درصد از پاسخ دهندگان گفته اند انتظار دارند که زندگی آنها ظرف سال های آینده بدتر شود.
تازه ترین گزارش بنیاد مذکور همچنین حاکی از آن است که نگرانی کمتری نسبت به نوع برخورد با پناهندگان و پناهجویان مستقر در بازداشتگاه های ویژه نگهداری از پناهجویان و پناهندگان در خارج از استرالیا وجود دارد.
پروفسور مارکوس می گوید علیرغم تبلیغات موجود در خصوص تعطیلی مرکز ویژه نگهداری از پناهندگان در جزیره مانوس و راهپیمایی ها به منظور ابراز همدردی با بازداشت شدگان سابق این مرکز، ابراز همدردی عمومی با این موضوع مشاهده نمی شود.
او می گوید: "به تازگی تمرکز ها بر روی نوع برخورد با بازداشت شدگان در مراکز نگهداری از پناهندگان در خارج از استرالیا و یا وضعیت این مراکز در خارج از استرالیا قرار داشت. اکنون به نظر می رسد که این موضوع در شمار نگرانی ها نیست. ما در واقع دنبال آن بودیم که مردم بگویند: من نگران نوع برخورد با این افراد در جزیره مانوس هستم. اما افراد بسیار کمی این را می گویند".
در همین حال انتی هنکاکس (Anthea Hancocks) مدیر اجرایی این بنیاد می گوید او از آنکه شاهد تاثیر نظرسنجی های انجام گرفته این بنیاد بر روی آگاهی عموم جامعه در خصوص موضوعات پیچیده ای مانند مهاجرت و تعهدات سیاسی است بسیار خرسند است.
مدیر اجرایی بنیاد اسکنلون همچنین از بنیاد مذکور به دلیل تشویق مردم برای موضوعاتی که ممکن است نخواهند آزادانه درباره آن صحبت کنند، تقدیر کرده است.
او می گوید: "زمانی که من شروع کردم عبارت "انسجام اجتماعی" یا 'social cohesion' عبارت خیلی متعارفی نبود و من باید هر بار آن را برای مردم تعریف می کردم به طوری که آنها متوجه منظور من بشوند. اما ظرف سال های اخیر، با گسترش گفتمان ها پیرامون پناهجویانی که با قایق خود را به استرالیا می رسانند و همچنین تغییرات در فعالیت های پیرامون این مبحث و حتی کل موضوع بحث و با افزایش شیوع تروریسم در مقیاس جهانی شرایط موجود سبب شده تا افراد بیشتری چنین گفتمانی را انجام دهند و من فکر می کنم که جامعه در واقع به دنبال راه هایی برای دوباره یکپارچه شدن است. چیزی که فرد در آن احساس امنیت کند و شما به طور قطع شاهد حضور چنین عناصری در داخل این شاخص ها هستید".
