راد شاو (Rod Shaw) نمی تواند وجود مگ پای ها (Magpi)را تحمل کند. مگ پای ها بارها راد را تعقیب و به او حمله کرده اند. راد هم هر بار مجبور شده تا بعد از حمله آنها لوازم بیرون منزلش را تمیز کند.
راد در گفتگو با آنا هارتلی () ، گفت: "مگ پای ها سر و صدای خیلی زیادی ایجاد می کنند و بعد روی تمام صندلی هایی که در فضای باز خانه ام گذاشته ام، مدفوع می کنند. برای همین از حضورشان در اینجا استقبال نمی کنم و دلم نمی خواهد آنها نزدیک خانه ام بیایند".
اما آدری رابرتز (Audrey Roberts)که در فاصله کمی از منزل راد، در منطقه لوگان (Logan)در جنوب شهر بریزبن زندگی می کند، نظر دیگری دارد. به عقیده او، مگ پای ها جزء پرندگان نمادین کشور استرالیا و بسیار صمیمی و باهوش اند. به همین دلیل، آدری نظر مثبتی در مورد این پرندگان دارد و معتقد است که مگ پای ها هم خودشان زیبا هستند، هم آوازهای زیبایی می خوانند و هم دوست دارند که از دست انسانها غذا بخورند.
اما چه مگ پای ها را دوست داشته باشید، چه از آنها متنفر باشید، فرقی نمی کند. زیرا نمی شود منکر این مسئله شد که استرالیا بدون وجود این پرندگان سیاه و سفید مزاحم، می توانست جای بسیار متفاوتی باشد.
پیچیده ترین پرندگان نغمه سرای جهان
از آنجایی که کم کم به فصل تولیدمثل مگ پای ها در استرالیا نزدیک می شویم، آوازخوانی این پرندگان ادامه داشته و در ماههای آگوست و سپتامبر به اوج خود می رسد. اما بسیاری از مردم نمی دانند که آوازخوانی مگ پای ها می تواند تا هفتاد دقیقه ادامه داشته باشد و حجم صدایشان هم به بیش از هشتاد دسیبل برسد. یعنی چیزی در حدود صدای یک ماشین چمن زنی!
تحقيقات میدانی نشان می دهد كه مگ پای های نر و ماده آوازهای متفاوتی می خوانند و پرندگان پر سر و صداتر و پر جنب و جوش تر احتمالا مگ پای ماده هستند. به گفته آماندا ریدلی (Amanda Ridley)، محقق و استادیار دانشگاه وسترن استرالیا، هنوز حقایق ناشناخته خیلی زیادی در مورد روشهای ارتباطی این پرندگان وجود دارد. مگ پای ها به خاطر آوازخوانی هایشان مشهورند و این موضوع بسیار هیجان انگیزی است. اما واقعا عجیب است که چطور تا به حال تحقیقات زیادی در مورد این پرنده نمادین استرالیا صورت نگرفته است."
پروفسور ریدلی می گوید: "ما تا به حال زیاد به تفاوت صداهای آنها توجه نکرده بودیم. اما حالا اطلاعات جدیدی در این زمینه به دست آورده ایم که نشان می دهد، مگ پای های ماده معمولا بیشتر از نرها به شیوه صوتی با دیگران ارتباط برقرار می کنند. در واقع، آنها می توانند صدایشان را روی فرکانس های حداقلی و حداکثری بسیار بالاتر تنظیم کنند. هرچند که شنوایی ما انسانها همیشه نمی تواند این مسئله را به راحتی تشخیص بدهد. این اولین بار است که گزارشی درباره تفاوت آوازخوانی ماده ها با نرها منتشر شده است."
مگ پای های دروغ سنج
پروفسور ریدلی به مدت هشت سال مشغول مطالعه این پرندگان مشهور بوده و اکتشافات شگفت انگیزی در مورد آنها انجام داده است. به گفته او: "مگ پای ها جزء پیچیده ترین پرندگان نغمه سرا در جهان هستند. روشهای ارتباطی آنها واقعا پیچیده و شبیه به زبان انسانهای اولیه است. ما در تحقیقات بیشتری که در مورد آوازخوانی مگ پای ها انجام دادیم، فهمیدیم که آنها تشخیص می دهند که کدام مگ پای به آنها اطلاعات موثق می دهد و کدام یک دروغگو است!
برای رسیدن به این نتیجه، پروفسور ریدلی صدای دو مگ پای را در طبیعت ضبط کرد. یکی از این صداها مخصوص مگ پایی بود که با دیدن یک مار، به سایر پرندگان گروه هشدار می داد که شکارچی نزدیک است. صدای دیگر هم مخصوص مگ پایی بود که وقتی خطری وجود نداشت و یا او از وجود شکارچی مطمئن نبود، سعی می کرد به مگ پای های دیگر هشدار بدهد که در معرض خطر قرار دارند.
پروفسور ریدلی هر دوی این صداهای ضبط شده را برای چندین گروه از مگ پای های تحت مطالعه پخش کرد. نتیجه این بود که مگ پای ها به صدای اول که مربوط به مگ پای راستگو بود واکنش نشان دادند و طوری رفتار کردند که انگار خطری تهدیدشان می کند. در حالی که وقتی صدای دوم، یعنی صدای مگ پای دروغگو پخش شد، آنها هیچ واکنشی به آن صدا نشان ندادند.
خانم ریدلی معتقد است که این پرندگان هنوز هم می توانند چیزهای زیادی را در مورد ارتباطات، شناخت و همکاری به ما یاد بدهند.
