اینها صدای تعدادی از استرالیایی ها است که حزب سبزهای استرالیا آن را از طریق یک ویدئو بر روی شبکه های اجتماعی منتشر کرده است. در بخشی از این ویدئو یک مرد استرالیایی می گوید او 45 و یا شاید 50 ساعت در هفته کار می کند. یک زند دیگر می گوید کارش را از ساعت هفت صبح آغاز می کند بین ساعت پنج تا شش آن را ترک می کند. او می گوید بعضی وقتها پنجاه یا شصت ساعت در هفته و حتی بعضی اوقات بیشتر از این زمان کار می کند.
و اکنون حزب سبزهای استرالیا امیدوار است که این ویدئو باعث شود تا گفتمانی درباره چگونگی کار کردن استرالیایی ها و اینکه آیا کشور نیازمند کاهش ساعات کاری است یا خیر شکل بگیرد.
ریچارد دی ناتالی رهبر حزب سبزهای استرالیا می گوید یک هفته کاری چهار روزه، یا یک روز کاری شش ساعته، با یک درآمد مناسب تضمین شده، سبب شادتر شدن استرالیایی ها خواهد شد و در عین حال هزینه های مربوط به مراقبت از کودکان را نیز کاهش خواهد داد و همچنین سبب ایجاد مشاغل بیشتری برای دیگران خواهد شد.
آقای دی ناتالی که خود پیشتر پزشک بوده، ایده ساعات کاری و تغییر ماهیت بازار کار در استرالیا را در خلال سخنرانی خود در باشگاه ملی مطبوعات (National Press Club) مطرح کرد.
او گفت: "افزایش فناوری های خودکار و دیجیتال به معنای آن است که تا حدود پنج میلیون از مشاغل کنونی در این کشور ممکن است ظرف ده سال آینده از بین برود. پس بیایید تا گفتمانی را درباره آینده کار در این کشور آغاز کنیم. و شاید بد نباشد این ایده سیاسی را که اجماع نظر ثابتی پیرامون آن وجود دارد به پرسش بگیریم که می گوید یک زندگی خوب تنها با کار کردن و با سخت کار کردن حاصل می شود. بیایید تا گفتمانی را پیرامون چیزهایی انجام دهیم که واقعا در زندگی ارزش دارند. چیزهایی مانند گذراندن وقت با دوستان و خانواده خود، روابط، اوقات فراغت، امور داوطلبانه، مشارکت داشتن در جامعه و خلاقیت".
سناتور دی ناتالی می گوید با آنکه او از انجام گفتگو پیرامون شانزده درصد از افرادی که خواهان برخورداری از ساعات کار بیشتر هستند، استقبال می کند اما او در عین حال خواهان آن است تا گفتگوهای بیشتری نیز پیرامون آن دسته از استرالیایی ها انجام شود که می خواهند کمتر کار کنند.
او می گوید: "آنچه که ما درباره آن چیزی نمی شنویم آن است که بیش از یک نفر از هر چهار استرالیایی خواهان آن هستند تا کمتر کار کنند. یک هفته کاری چهار روزه یا روز کاری شش ساعته. این امر می تواند ما را به انسان های شادتری تبدیل کند. این امر می تواند فرصت های بیشتری را برای افراد بیشتری که به دنبال کار بیشتر هستند، ایجاد کند. این امر ممکن است باعث کاهش هزینه های مربوط به مراقبت تمام وقت از کودکان شود. بسیاری از افراد در جامعه تجاری این کار را انجام می دهند. برخی از کمپانی ها حتی پیشتر نیز یک هفته کاری سه روزه را به اجرا درآورده اند".
جان بوچانان (John Buchanan) مدیر مرکز پژوهش های اماکن کاری از دانشگاه سیدنی است.
او می گوید از اواخر دهه 1970، استرالیا همواره دارای یکی از بالاترین تعداد "کارهای نیمه وقت" بوده است.
به گفته او این پدیده، باعث شکل گیری سطح بالایی از بیکاری و از سوی دیگر موارد بالای اضافه کاری کارمندان تمام وقت می شود.
او در گفتگو با ای بی سی گفته است ایده هفته کاری چهار روزه، دارای مزایایی است و این ایده در برخی کشورهای توسعه یافته دیگر نیز در حال بررسی است.
او می گوید: "یک سری مناظره های بسیار مهم در فرانسه و آلمان پیرامون نحوه مدیریت ساعات کاری انجام شده است اما با تزلزلی که در اقتصادهای آنها به وجود آمده، آنها اعتماد به نفس خود در این خصوص را از دست داده اند. فرانسه در دهه نود و بخش مهندسی آلمان در اواخر دهه 1990و اوایل دهه 2000 راه هایی را شناسایی کردند که بواسطه آن می شد ساعات کار را با حمایت از آموزش افراد در سطوح پایین تر کار برای انجام کار افرادی که در مدارج بالاتر کاری شاغل بودند، مجددا میان افراد توزیع کرد. شما فقط نمی توانید ساعات کاری را کاهش بدهید و انتظار سود خودکار داشته باشید. شما باید یک سیاست مختلط کامل را به اجرا درآورید".
گفتنی است حزب سبزهای استرالیا همچنین خواهان آن است که گفتمان پیرامون موضوع کار همچنین مناظره های پیرامون "درآمد مناسب تضمین شده در کشور" را نیز شامل شود.
این حزب می گوید بسیاری از کشورهای جهان، در حال ایجاد مدل هایی از یک محدوده ایمنی در طرح تامین اجتماعی خود هستند که به منظور مراقبت از همه افراد در اقتصاد قرن بیست و یکم طراحی شده است. دورانی که به باور این حزب، نحوه کار کردن افراد به صورتی اساسی تغییر کرده است.
