روانشناسان می گویند نکاتی وجود دارد که بزرگسالان با رعایت آنها می توانند به کودکان کمک کنند بهتر این همه گیری را درک کنند.
میشل دیکینسون (Michelle Dickinson) یک دانشمند نیوزیلندی است که در یک ویدئو که در رسانه های اجتماعی منتشر کرده است به کودکان نحوه صحیح شستن دست ها را آموزش داده است.
وی در این ویدئو می گوید: «اگر تا کنون ظرف شسته باشید مثلا فرض کنید من الان می خواهم ظرف های چرب را در سینک بشویم و شما می دانید که باید از مایع ظرفشویی و آب استفاده کنم تا چربی ها را بشکند و چربی روی ظرف ها از بین برود. ما دستهایمان را هم دقیقا به همین صورت می شوییم.»
دکتر دیکینسون در یک کنفرانس خبری ویژه جاسیندا آردرن نخست وزیر نیوزیلند که اخیرا برگزار شد در کنار وی حضور داشت تا به کودکان کمک کند بهتر این همه گیری را درک کنند.
در استرالیا، کارشناسان سلامت روانی می گویند والدین می توانند از طریق به کار گرفتن برخی استراتژی ها از نگرانی کودکان در مورد بیماری کروناویروس بکاهند.
پرفسور جنی هادسون مدیر مرکز سلامت روحی در دانشکده روانشناسی دانشگاه مک کوآری است.
وی می گوید یکی از مهمترین کارهایی که والدین می توانند انجام دهند این است که خودشان را آرام کنند چرا که کودکان با نگاه کردن به آنها به طور خودکار نحوه واکنش به وضعیت های بحرانی را فرا می گیرند.
پرفسور هادسون می گوید راه هایی وجود دارد که بزرگسالان می توانند به کمک آنها با کودکان در مورد بیماری کروناویروس صحبت کنند، از جمله این که از آنها بپرسند در مورد بیماری این ویروس چه می دانند.
وی می گوید: «من فکر می کنم از طریق این سوال می توانید بدانید آنها از قبل در مورد این بیماری چه می دانند، از آنها بپرسید به من بگو در مورد کروناویروس چه می دانی؟ بعد، کودکان با کلماتی که بلد هستند در این باره صحبت می کنند و شما هم هنگام صحبت کردن با آنها از کلماتی در همین سطح استفاده کنید که برای آنها قابل فهم باشد. همچنین سطح اطلاعاتی که ارائه می دهید متفاوت خواهد بود. برای مثال یک کودک 5 ساله فقط به اطلاعات خیلی محدود در مورد این بیماری نیاز دارد، از جمله این که باید دست های خود را بشوید. این اطلاعات را در اختیار آنها قرار دهید و اطمینان حاصل کنید اطلاعاتی که می دهید صحیح است و یک چیز که فکر می کنم خیلی مهم است این است که به آنها بگویید که این وضعیت موقتی است.»
پرفسور هادسون می گوید با وجود این که این مهم است که والدین تفکر واقع گرایانه در کودکان را تقویت کنند، اما این هم مهم است که کودکان بدانند این اقدامات مربوط به فاصله گرفتن اجتماعی برای همیشه ادامه نخواهد داشت.
وی می گوید گفتگو در مورد کروناویروس فرصت خوبی است برای این که به کودکان، مخصوصا آنهایی که کمی بزرگتر هستند، در مورد چیزهای نامشخص زندگی آموزش دهیم، یعنی این که ما همیشه نمی دانیم قرار است چه اتفاقی بیفتد.
پرفسور هادسون می گوید این بهتر از این است که مدام به آنها بگوییم «جای نگرانی وجود ندارد» چرا که واقعیت این است که کسی نمی تواند تضمین کند که اتفاقی نخواهد افتاد.
وی می گوید وقتی کودکان نگرانی های خود را در مورد کمبود کالاها در سوپرمارکت ها ابراز می کنند این فرصت خوبی است که برای آنها توضیح داده شود که موقعیت استرالیا در مقایسه با سایر کشورها چقدر بهتر است.
شاید خوب باشد که به این واقعیت اشاره کنید که مردمان بومی استرالیا برای ده ها هزار سال در این سرزمین زندگی کرده اند بدون این که سوپرمارکتی وجود داشته باشد.
پرفسور هادسون می گوید این مهم است که والدین دقت داشته باشند چه اخباری را به چه میزان به کودکان ارائه می کنند.
وی می گوید زمان استفاده کودکان از ابزارهای تکنولوژی مانند تلویزیون، تبلت و گوشی های هوشمند نیز باید کنترل شود تا به طور بیش از حد در معرض اخبار و اطلاعات مربوط به کروناویروس قرار نگیرند.
پرفسور هادسون می گوید: «ما نمی خواهیم به طور بیش از حد از آنها در برابر این اطلاعات محافظت کنیم. این مهم است که آنها اطلاعات دقیق دریافت کنند و بدانند چه خبر است ولی تماشای بیش از حد اخبار مضر است. اگر مدام اخبار را دنبال کنیم و اخبار ناراحت کننده بشنویم این مضر است. اما اگر به اخباری تماشا کنیم که دقیق هستند و خیلی جنبه احساسی به آنها داده نشده، فکر می کنم این می تواند برای کودکان مفید باشد تا اطلاعات لازم را کسب کنند ولی این باید محدود باشد. ما واقعا روزی فقط یک بار باید اخبار را دنبال کنیم.»
کودکان همچنین ممکن است به دلیل این که نمی توانند به طور مرتب پدربزرگ و مادربزرگ های خود را ببینند دچار استرس شوند.
پرفسور هادسون می گوید ما می توانیم این استرس را از طریق توضیح دادن در مورد این که چرا لازم است در این شرایط از سالمندان دور باشیم کمتر کنیم. وی می گوید بهتر است امکان ارتباط کودکان با پدربزرگ و مادربزرگ هایشان به کمک روش های دیگر از جمله به صورت آنلاین فراهم شود.
جسیکا یک مشاور در مرکز Kids Helpline است. این مرکز به کودکان بین 5 تا 25 سال خدمات مشاوره آنلاین و تلفنی رایگان ارائه می دهد.
وی می گوید در ماه مارچ این مرکز صدها تماس از سوی کودکان و نوجوانانی دریافت کرده است که نگران بیماری کووید-۱۹ و تاثیر آن روی خانواده دوستان و شیوه زندگیشان بوده اند.
جسیکا می گوید ممکن است برخی از کودکان بیشتر از سایر کودکان مضطرب شوند چرا که سطح مهارت ها و توانایی های آنها در مقابله با استرس متفاوت است.
وی می گوید: «برخی افراد واقعا با سردرگمی راحت هستند و تاثیری روی آنها ندارد. انگار هیچ اتفاقی در اطرافشان نیفتاده است و قطعا گروهی از کودکان هم هستند که متوجه تغییراتی در رفتارشان می شوید. برخی افراد در واکنش به ترس عصبانی می شوند. برخی دیگر کاملا درون گرا و آرام می شوند. به همین دلیل فکر می کنم به عنوان یک بزرگسال توجه به این تغییرات و صحبت کردن با آنها با لحنی آرام و برای حمایت از آنها مهم است. من فکر می کنم ما بزرگترها هم در معرض چیزهایی که در حال حاضر در جریان است قرار گرفته ایم. به همین دلیل این مهم است که به وضعیت فرزندانمان توجه داشته باشیم ولی باید حواسمان به خودمان هم باشد و ببینیم چطور با این شرایط کنار می آییم و به چه چیزهایی نیاز داریم.»
پرفسور هادسون می گوید اگر کودکان به دلیل کروناویروس مجبور به ماندن در خانه هستند، والدین باید یک برنامه روزانه تنظیم کنند که برای همه اعضای خانواده مناسب باشد.
وی می گوید این به کودکان نیز این امکان را می دهد تا نظر خود را در مورد فعالیت های روزانه، از جمله کتاب خواندن، بازی کردن و سایر فعالیت ها مطرح کنند و به این ترتیب مدت زمانی که کودکان صرف استفاده از ابزارهای تکنولوژی مانند گوشی های موبایل هوشمند و تبلت ها می کنند هم محدود می شود.
برای کودکانی که به مدرسه می رفتند و حالا مجبور شده اند در خانه بمانند شاید داشتن برنامه ای مانند برنامه مدرسه مفید باشد، یعنی تعیین زمانی مشخص برای خوردن میان وعده و نهار.
کودکان و نوجوانانی که به مشاوره نیاز دارند می توانند از طریق شماره تلفن 1800551800 با مرکز Kids Helpline تماس بگیرند و یا به سایت اینترنتی kidshelpline.com.auمراجعه کنند.
