کوزوواری های جنوبی، یک خطر جدی در تصادفات رانندگی برای منطقه وت تراپیکز (Wet Tropics) در کویینزلند هستند. به همین دلیل، مردم منطقه کوراندا (Kuranda) در کویینزلند تصمیم گرفته اند تا با کمک هم یک گذرگاه امن برای عبور آنها ایجاد کنند.
به گزارش امسال، سال خوبی برای کوزوواری های جنوبی نبود. از ابتدای سال جاری تا کنون، شانزده پرنده از این گونه در اثر تصادف از بین رفته اند که تعداد زیادی از این تصادفات در یک نقطه رخ داده است.
مردم محلی کوراندا با همکاری بنیاد حفاظت طبیعت کویینزلند (Queensland Trust for Nature) در حال ایجاد یک گذرگاه حیات وحش برای افزایش ایمنی این حیوانات و کمک به بقای این پرندگان بومی کمیاب هستند.
یکی از چهار نفر مالک زمین های منطقه که دی دانیلز (Di Daniels) نام دارد، فرآیند قانونی حفاظت از ملک ۳۹ هکتاری اش به عنوان یک پناهگاه حیات وحش را آغاز کرد. بخشی از ملک او پوشیده از جنگل های بارانی است.
خانم دانیلز گفت که او به عنوان یک فعال با سابقه حفاظت از کوزوواری ها می خواست که «تکه ای از بهشتش» نقشی در حفاظت از این پرندگان ایفا کند. او گفت: «رویایم فقط این بود محلی را بخرم که در آن کوزوواری ها زندگی می کردند، اما تعداد آنها واقعا در این منطقه کم است و ما اخیرا شاهد چندین مورد از مرگ آنها اینجا در کوراندا بودیم. من فقط می خواهم مطمئن شود که آنها منقرض نمی شوند – اینکه واقعا می توانند اینجا زندگی کنند و هیچ کس مزاحمشان نخواهد شد».
ثبت رسمی سند پناهگاه حیات وحش
مدیر پروژه QTFN، خانم فلیسیتی شاپلند (Felicity Shapland) گفت که ملک خانم دانیلز یک محل ایده آل است. او اضافه کرد: «ما حجم زیادی از فضولات کوزوواری ها را پیدا کردیم که نشانه خوبی از حضور آنها در اینجاست. ما همه این اطلاعات را ثبت و به دپارتمان محیط زیست ارائه می کنیم و سرانجام این ملک مورد حفاظت قرار خواهد گرفت و سند آن به عنوان پناهگاه حیات وحش به طور رسمی ثبت خواهد شد. این تغییر سند همیشگی خواهد بود و نمی تواند به حالت اولیه برگردد که به این معناست که میراث این زمین داران بعد از درگذشت آنها همچنان روی زمین باقی خواهد ماند».
اگر با تغییر کاربری این چهار ملک در حال ارزیابی موافقت شود، بیش از ۱۱۵ هکتار از جنگل های بارانی به پناهگاه حیات وحش تبدیل خواهد شد.
ده ها نفر دیگر از صاحبان زمین های منطقه هم با بنیاد غیر انتفاعی حفاظت طبیعت کویینزلند تماس گرفته و برای کمک به این پروژه اعلام آمادگی کرده اند که برای این بنیاد دلگرم کننده بوده است.
خانم شاپلند گفت: «لازم است تا حد ممکن زمین داران بیشتری را درگیر پروژه کنیم تا سنگ بنای ساخت این گذرگاه حیات وحش ایجاد شود تا بتوانیم سرانجام زیستگاهی داشته باشیم که کوزوواری ها بتوانند در آینده در آن زندگی کنند. پیچیدگی موضوع ممکن است مردم را منصرف کند. مذاکرات مربوط به ایجاد یک پناهگاه حیات وحش می تواند شش تا دوازده ماه طول بکشد و کار تبدیل یک ملک به پناهگاه حیات وحش هزینه بر هم است».
این هزینه ها توسط بودجه های اهدایی دولت فدرال به سازمان مدیریت منابع زمینی (Terrain Natural Resource Management) پوشش داده شده است و اگر اینطور نبود، این هزینه چند هزار دلاری می توانست مانع بزرگی برای مالکی باشد که با میل خود می خواهد ملکش را برای کمک به حیات وحش حفاظت کند.
بودجه اختصاص داده شده بخشی از پروژه احیاء انعطاف پذیری جنگل های بارانی (Rebuilding Rainforest Resilience Project) است که شامل احیاء پوشش گیاهی، برنامه های تشویق صاحبان املاک، کمک به جوامع محلی و روش های کاهش جراحت و مرگ کوزوواری ها در جاده هاست.
