آقای ترور کندی (Trevor Kennedy) که قبلا یک روزنامه نگار، مدیر اجرایی رسانه ها و تاجر بود، مثل بیشتر پسر بچه های متولد دهه ۱۹۴۰، مجموعه ای از تمبر، قوطی کبریت و چیزهای دیگر داشت.
به گزارش ، این علاقه دوران کودکی او، رفته رفته به علاقه شدید به جمع آوری اقلام تاریخی استرالیا تبدیل شد. مجموعه او هم اکنون پنج هزار قطعه دارد که قدمت برخی از آنها به دوره رسیدن اولین کشتی های اروپاییان به استرالیا می رسد. ارزش این مجموعه پانزده تا هجده میلیون دلار برآورد می شود. قرار است که این اقلام به یک محل دائمی در موزه ملی استرالیا در کانبرا منتقل شوند.
در یک توافق غیرمعمول که پس از یک دهه مذاکره صورت گرفته است، موزه ملی بیش از هشت میلیون دلار برای در اختیار گرفتن بخش بزرگی از مجموعه آقای کندی خواهد پرداخت و بقیه مبلغ، هر شش ماه و به صورت قسطی تا پایان سال ۲۰۲۳ پرداخت خواهد شد.
آقای کندی هم با یک اهدای سخاوتمندانه، بقیه اقلام تاریخی مجموعه اش را که ارزشی معادل هفت تا ده میلیون دلار دارند، به موزه خواهد داد تا یکپارچگی و هویت مجموعه حفظ شود.
مدیر موزه ملی استرالیا، آقای متیو ترینکا (Mathew Trinca) گفت که به دست آوردن این مجموعه یکی از بزرگترین دستاوردهای تاریخ این موسسه است.
گستره اقلام این مجموعه چنان بزرگ است که بزرگترین خرید قبلی موزه به ارزش یک میلیون دلار در برابر آن کوچک به نظر می رسد و موزه تصمیم گرفت که بودجه سال های آینده را هم صرف خرید این مجموعه کند.
از مهمترین اقلام این مجموعه می توان به پرتره مینیاتوری جان وایت، پزشک جراح نخستین گروه مهاجران اشاره کرد که توسط توماس واتلینگ (Thomas Watling) کشیده شده است. یک گردنبند نقره ای سگی به نام تایگر هم در این مجموعه وجود دارد که در سال ۱۸۸۴ ، بیست موش را در زمان دو دقیقه و دو ثانیه کشت!
از دیگر اقلام جالب این مجموعه، کارت عبور رسانه ها و نیز دعوتنامه ها برای شرکت در نخستین مجلس فدرال استرالیا در سال ۱۹۰۱ است.
آقای کندی گفت که وقتی که در اواخر دهه ۱۹۶۰ که به عنوان خبرنگار استرالین فایننشال رویو (Australian Financial Review) به لندن رفته بود، علاقه اش به مجموعه داری، تبدیل شد به اشتیاقی شدید به خرید اشیای قدیمی. در آنجا در هر گوشه یک مغازه آنتیک فروشی قرار داشت و او جستجویش را از آنجا آغاز کرد.
بعدتر و زمانی که به عنوان ویراستار بولتن (The Bulletin) کار می کرد، به تاریخ خود استرالیا علاقه مند شد. او بیشتر عاشق جستجو کردن برای این اقلام بود. آقای کندی گفت: «شوق شکار کردن داشتم که یکی از رضایت بخش ترین چیزهاست. این کار مثل دنبال کردن یک داستان خوب است».
آقای کندی گفت که همه اقلام مجموعه به فروش گذاشته شد. از جمله یک صندلی بسیار ارزشمند که در واقع صندلی فدراسیون استرالیاست که مذاکرات با موزه برای فروش آن همچنان در جریان است. دوشس یورک وقتی که ریاست اولین نشست مجلس فدرال استرالیا را در سال ۱۹۰۱ بر عهده گرفت، بر همین صندلی تکیه زد. نشستی که در ساختمان نمایشگاهی ملبورن برگزار شد.
آقای کندی اضافه کرد: «همه این مجموعه، یک چیز است. حقیقت این است که من ۷۸ ساله ام. خانواده ام این مجموعه را دوست دارند، اما هیچ کس عشقی برای «نگهداری» آن ندارد. باید صادقانه بگویم که سپردن مجموعه به آنها، گذاشتن باری اضافی بر دوش آنهاست».
دکتر سوفی جنسن (Sophie Jensen) که موزه دار شاغل در موزه ملی استرالیاست گفت که پنج هزار شی این مجموعه، آن را گل سر سبد مجموعه ها کرده است.
آقای جان هاوکینز (John Hawkins) هم که یک تاجر اشیای قدیمی است گفت که مجموعه آقای کندی زیباترین بخش از تاریخ استرالیاست که مالکیت آن شخصی است. این که دولت برای خرید آن این همه وقت هدر داده است، یک «رسوایی عمومی» است. گفتنی است که دولت استرالیا شش سال پیش از فروش این مجموعه به یک شخص ثروتمند سنگاپوری جلوگیری کرد.
