در صورت گم شدن در جنگل‌های آسترالیا چه باید بکنیم؟

Young man walking in arid desert landscape with photography backpack on an adventure in outback Australia

پیاده‌گردی در جنگلات یکی از بهترین راه‌ها برای کشف طبیعت وسیع و منحصربه‌فرد آسترالیاست، اما شماری از مردم ناگزیر در پنهای این جنگلات راه خود را گم می‌کنند. Credit: Philip Thurston/Getty Images

اپليكيشن راديوى اس بى اس را دريافت كنيد

طريقه ھاى ديگر شنيدن

پیاده‌گردی در جنگل یا بوته‌زار یکی از سرگرمی‌های رایج در آسترالیا است. گم شدن گردشگران در پنهای این جنگل‌ها و سپس نجات دادن آن‌ها جزو اتفاقات روزانه در این کشور است. اما آمادگی درست و دقیق می‌تواند احتمال گم شدن شما را کاهش دهد و اگر گم هم شدید، انتخاب‌های هوشمندانه می‌توانند شانس پیدا شدن تان را بالا ببرند.


نکات مهم
  • جنگل‌گردها هر روز راه خود را گم می‌کنند، اما برنامه‌ریزی هوشمندانه می‌تواند زندگی آن‌ها را نجات دهد.
  • اگر گم شدید، قبل از گرفتن کدام تصمیم عجولانه، بنشینید و خود را آرام بسازید.
  • تلفون همراه همیشه در جنگل کار نمی‌کند، اما چراغ‌های اضطراری کرایی موجودند.
  • واحد جست‌وجو و نجات جنگل اداره خدمات اضطراری دولتی شما را در وضعیت اضطراری کمک می‌کند.
حدود ۹۵ درصد کسانی که حین جنگل‌گردی (Bushwalking) راه گم می‌کنند، در مدت ۱۲ ساعت اول پیدا می‌شوند.

این به لطف داوطلبان متعهدی چون کارو رایان، معاون فرمانده واحد جست‌وجو و نجات جنگل در اداره خدمات اضطراری دولتی نیوساوت‌ولز است. خانم رایان یک مربی پرشور آمادگی برای جنگل‎‌گردی است.

او می‌گوید: «یک مخفف واقعاً مفید برای به خاطر سپردن وجود دارد و آن تریک است: T-R-E-K.»
  • حرف تی (T) از کلمه Take (گرفتن) نمایندگی می‌کند: یعنی هرچه لازم دارید با خود بگیرید
  • حرف آر (R) از کلمه Register (ثبت) نمایندگی می‌کند: یعنی کسی یا مرجعی را از قصد خود باخبر بسازید
  • حرف ای (E) از کلمه Emergency (اضطراری) نمایندگی می‌کند: یعنی وسایل ارتباطی یا چراغ اضطراری داشته باشید
  • حرف ک (K) از کلمه Know (دانستن) نمایندگی می‌کند: یعنی مسیر خود را بشناسید و از آن منحرف نشوید
Bushwalker with map_pixdeluxe Getty.jpg
آمادگی درست امکان یافته شدن شما را بالا می‌برد. Credit: pixdeluxe/Getty Images

هرچه لازم دارید با خود بگیرید

چیزهایی را که باید در کوله‌پشتی/بیک پشتی کوچک خود ببندید، شامل موارد زیر می‌شوند:
  • مواد غذایی- از جمله تنقلاتی چون مغزیجات- (آجیل) و چاکلیت
  • آب- یک لیتر برای هر سه ساعت
  • لباس دارای رنگ‌های روشن
  • کلاه آفتابی و چرب ضدآفتاب
  • کفش راحت- مانند کفش‌های مخصوص دوش یا پیاده‌روی در مسیرهای دشوارگذر
  • لباس بارانی
  • نقشه و قطب‌نما- اگر می‌دانید چطور از آن استفاده کنید. در غیر آن، یک اپ جهت‌یاب را در گوشی همراه خود دانلود و نصب کنید.
  • بسته کمک‌های اولی
خانم رایان می‌گوید: «و یکی از بهترین چیزهایی که می‌توانید با خود بگیرید، تعدادی از دوستان تان است.»
تنها راه رفتن خطرها را افزایش می‌دهد و اگر افرادی را با خود داشته باشید، کسی را دارید که از شما حمایت کند.
کارو رایان، معاون فرمانده واحد جست‌وجو و نجات جنگل در اداره خدمات اضطراری دولتی نیوساوت‌ولز
جنگل‌گردی در یک گروه حداقل چهارنفره ایده‌آل است. به این ترتیب، اگر کسی مجروح شود، یکی می‌تواند در کنار فرد مصدوم بماند و دو نفر دیگر به دنبال کمک بروند.
Asian Couple Exploring the Map
در جریان قرار دادن دیگران از برنامه پیاده‌گردی تان خیلی حیاتی است. Credit: visualspace/Getty Images

قصد خود را ثبت کنید

شما می‌توانید خدمات پارک‌ها و حیات وحش ملی، پولیس یا یکی از دوستان مورد اعتماد خود را از قصد جنگل‌گردی تان مطلع سازید.

جزئیاتی چون مسیر و زمان بازگشت خود را در اختیار آن‌ها قرار دهید و فراموش نکنید که وقتی برگشتید هم به آن‌ها اطلاع بدهید.

چراغ‌های اضطراری

شاید تلفون همراه شما در همه جای جنگل کار ندهد، بنابراین جنگل‌گردها اغلب یک چراغ ردیاب (PLB) با خود حمل می‌کنند. این چراغ به مسئولان کمک می‌کند تا موقعیت شما را از طریق ماهواره‌ها شناسایی کنند.

کریستن مایر، افسر اجرایی در سازمان جنگل‌گردی نیوساوت‌ولز، می‌گوید: «اگر دچار مشکل جدی شدید، می‌توانید پی‌ال‌بی را روشن کنید.»
پولیس می‌تواند شما را با هر وسیله‌ای که لازم باشد- شاید هلیکوپتر یا شاید راه‌اندازی عملیات جست‌وجوی پیاده- پیدا کند.
کریستن مایر، افسر اجرایی در سازمان جنگل‌گردی نیوساوت‌ولز
شما می‌توانید پی‌ال‌بی‌ها را از فروشگاه‌های لوازم بیرونی، دفاتر پارک‌های ملی و حتا پاسگاه‌های پولیس واقع در نزدیکی پارک‌های ملی به کرایه بگیرید.

همچنین اپ (نرم‌افزار) رایگان به نام وجود دارد که می‌تواند در این‌گونه مواقع مفید باشد. البته این اپ تا زمانی قابل استفاده است که تلفون شما آنتن داشته باشد.

مسیر خود را بشناسید و از آن منحرف نشوید

کارو رایان می‌گوید: «این بدان معناست که دقیقاً بدانید کجا می‌روید، علایم را دنبال کنید، از نقشه استفاده کنید، بدانید که چه ساعتی بر خواهید گشت و بعد مسیر خود را در وسط راه تغییر ندهید.»

او می‌افزاید: «به خاطر داشته باشید که به کسی گفته‌اید که کجا می‌روید، بنابراین نیروهای اضطراری می‌دانند که کجا هستید تا بیایند و شما را پیدا کنند.»
باهوش باشید و مسیری را برای جنگل‌گردی انتخاب کنید که مناسب شماست.
یکی از رایج‌ترین اشتباهاتی که افراد مرتکب می‌شوند، انتخاب مسیری نامناسب است.

«تناسب اندام پیاده‌گردی طولانی متفاوت است، به‌خصوص زمانی که پله‌ها و سراشیبی‌های زیادی در مسیرمان باشد و کوله‌پشتی هم حمل کنیم. در هوای گرم حتا سخت‌تر می‌شود.»

خانم رایان می‌گوید، قضاوت نادرست در مورد توانایی فیزیکی مان امری رایج است.

سیستم را چک کنید و اگر تازه وارد پیاده‌روی در آسترالیا می‌شوید، از درجه یک شروع کنید.
SES Bush Search and Rescue, Blue Mountains_Nicole Bordes.jpg
اگر چراغ اضطراری با خود ندارید، تلاش کنید با استفاده از رنگ‌های روشن و اشیای براق خود را قابل دید بسازید. Credit: Nicole Bordes

اگر واقعاً گم شوید چه؟

اولین کاری که باید انجام دهید این است که بنشینید و خود را آرام کنید.

خانم رایان توصیه می‌کنید، جرعه‌ای آب بنوشید و اگر اجاق گازی به همراه دارید، برای خود چای درست کنید.

«نشستن به شما این امکان را می‌دهد که تصمیم‌های واقعاً واضحی بگیرید.»

«بدترین کاری که می‌توانید بکنید این است که با ادامه دادن و فکر کردن به این‌که 'مطمئنم در همین نزدیکی است'، خود را حتا بیشتر گم کنید. این چیزی است که ما آن را 'خمیدن نقشه' می‌خوانیم.»
آیا می‌توانید آخرین جایی را به یاد بیاورید که می‌دانستید کجا هستید؟ شاید یک علامت یا یک دوراهی دیده باشید.

اگر می‌توانید، مسیر کوتاهی را که آمدید دوباره دنبال کنید، مسیر خود را با اشیای اطراف نشانی کنید.

و اگر فکر می‌کنید واقعاً به دردسر افتاده‌اید، خود را قابل مشاهده بسازید. اگر وضعیت آب‌وهوا و منابع اجازه دهند، اداره خدمات اضطراری دولتی هلیکوپترهایی را به پرواز در می‌آورد تا شما را پیدا کنند.
SES volunteers_Raoul Wegat Getty .jpg
بخش جست‌وجو و نجات اداره خدمات اضطراری دولتی، حدود ۹۵ درصد افراد گم شده حین پیاده‌گردی در جنگل را طی ۱۲ ساعت پیدا می‌کند. Credit: Raoul Wegat/Getty Images
پوشیدن لباس‌های روشن‌رنگ امکان دیده شدن شما از هوا را بالا می‌برد. می‌توانید از چراغ‌دستی و فلاش دوربین استفاده کنید و اجسام براق یا درخشان را روی زمین قرار دهید.

اگر زخمی شده‌اید یا هوا بد است، یک سرپناه پیدا کنید. لباس‌های تر/خیس را درآورید و اگر می‌توانید، آتش روشن کنید. این به دیده شدن شما کمک می‌کند.

منابع خود را ذخیره کنید. در زمانی که منتظر نجات هستید، ممکن است نیاز داشته باشید که غذا و آب خود را جیره‌بندی کنید.

قبل از رفتن به جنگل‌گردی

دوره آموزشی کمک‌های اولیه را بگذرانید تا بتوانید در موقع ضرورت از خود و اطرافیان تان مراقبت کنید.

کریستن مایر توصیه می‌کند که در یک باشگاه جنگل‌گردی عضو شوید.

«شما به اندازه یک گروه برای ایمن ماندن در جنگل قوی می‌شوید. افرادی صمیمی پیدا خواهید کرد که به شما یاد می‌دهند چگونه نقشه و قطب‌نما را بخوانید، چگونه کمک‌های اولیه را انجام دهید و در صورت بروز مشکل چه کار باید بکنید. علاوه بر این، آن‌ها شما را به مکان‌های شگفت‌انگیزی می‌برند که اکثر مردم آن‌جا نمی‌روند.»
Bushwalking group_andresr Getty.jpg
عضویت در یک گروه جنگل‌گردی ایده‌ای عالی برای گردش در طبیعت پنهاور آسترالیاست. Credit: andresr/Getty Images

منابع


به اشتراك بگذاريد