با مشوق‌ها و تخفیف‌های مالیاتی برای دارندگان بیمه صحی، بیش از نصف آسترالیایی‌ها جدا از میدی‌کیر که بیمه سلامت عمومی آسترالیاست، بیمه صحی خصوصی نیز دارند.
میدی‌کیر
میدی‌کیر یا کارت درمان آسترالیا هزینه‌هایی چون مراجعه به طبیب عمومی، آزمایش‌های تشخیصی، درمان و اقامت در شفاخانه‌های دولتی و اکثر داروهای تجویزی شامل «برنامه مزایای دارویی» را پوشش می‌دهد.
میدی‌کیر نه تنها شهروندان و ساکنان دایمی آسترالیا، بلکه برخی از دارندگان ویزه‌های موقت، از جمله ویزه همسر و ویزه اسپانسری کار در مناطق اطراف، را نیز پوشش می‌دهد.
نکات مهم
- نزدیک ۵۳ درصد کل جمعیت آسترالیا بیمه صحی خصوصی و ۴۴ درصد پوشش شفاخانه‌های خصوصی دارند.
- دولت با ارائه مشوق‌ها و تخفیف‌های مالیاتی مردم را تشویق به خریداری بیمه صحی خصوصی می‌کند.
- کارشناسان می‌گویند بسیاری از مردم برای کم کردن مالیات شان بیمه صحی می‌خرند، اما در واقع برای پرداخت هزینه‌های طبابت خود از آن استفاده نمی‌کنند.
سیستم سلامت عمومی (دولتی) آسترالیا یکی از بهترین‌ها در جهان است. با این حال، آسترالیایی‌ها شاید مجبور شوند برای رفع نیازهای درمانی غیرعاجل خود که تهدیدی برای زنده ماندن آن‌ها به شمار نمی‌روند، مانند جراحی تعویض مفصل ران یا عمل آب مروارید، مدت زمان طولانی را در انتظار بمانند.
ثانیاً، میدی‌کیر خدماتی چون آمبولانس، عینک یا لنزهای تماسی، پوکی استخوان و... را پوشش نمی‌دهد.
میدی‌کیر بیمه سلامت عمومی آسترالیاست که خدمات درمانی را با هزینه کم یا مجانی تضمین می‌کند. Source: AAP Image/Mick Tsikas
بیمه صحی خصوصی
در سوی دیگر، بیمه صحی خصوصی به شما اجازه می‌دهد به نیازهای درمانی خود در شفاخانه‌های خصوصی رسیدگی کنید، جایی که مدت انتظار برای جراحی‌های انتخابی خیلی کوتاه‌تر است. همچنین شما از این گزینه نیز شاید برخوردار باشید که زیر نظر طبیب مورد خود تحت درمان قرار بگیرید.
علاوه بر این، می‌توانید با خریداری پوشش اضافی، می‌توانید به خدماتی چون طبابت دندان، عینک و... که میدی‌کیر آن‌ها را پوشش نمی‌دهد، دسترسی داشته باشید.
یوتا میم، روزنامه‌نگار ارشد و کارشناس بیمه صحی خصوصی در شرکت چویس (CHOICE) می‌گوید، مردم می‌توانند با افزودن پوشش اضافه به بیمه صحی خود هزینه درمان شان را کاهش بدهند.
او می‌گوید: «بیمه‌نامه پوشش اضافی مانند کتاب کوپن‌های تخفیف عمل می‌کند. بسیاری از بیمه‌نامه‌ها درصدی مشخصی از پوشش تان را به شما می‌دهد. بنابراین، برای مثال، اگر فیزیوتراپیست شما صد دالر از شما بگیرد، شما ۶۰ دالر را پس می‌گیرید و ۴۰ دالر می‌پردازید.»
میلوش ملیسایویچ، مدیر ارشد در سازمان میدی‌بانک، می‌گوید نقش بیمه صحی خصوصی این است که گزینه‌های درمانی بیشتری در اختیار آسترالیایی‌ها قرار دهد و از فشار بر سیستم سلامت عمومی بکاهد.
او می‌گوید: «اگر اتفاقی برای سلامتی شما یا خانواده تان بیفتد، می‌دانید که می‌توانید به شفاخانه‌ها، داکتران و درمان مناسب دسترسی داشته باشید و از طریق پوشش بیمه خود بودجه‌ای برای پرداخت آن دارید.»
«[بیمه صحی خصوصی] به مصرف‌کنندگان حق انتخاب می‌دهد- این یعنی این‌که انتخاب طبیب، انتخاب شفاخانه و توانایی شکل‌دهی مراقبت‌های صحی مطابق نیازهای خود و خانواده شان به دست آن‌هاست.»
مخارج جانبی
وقتی از بیمه صحی خصوصی برای پرداخت هزینه‌های طبابت خود استفاده می‌کنید، ممکن است لازم شود بعضی از هزینه‌های جانبی را از جیب خود بپردازید. مخارج جانبی بیمه خصوصی شامل هزینه اضافی موسوم به 'ایکسس' (excess) و تفاوت هزینه می‌شوند.
شما زمانی باید 'ایکسس' بپردازید که می‌خواهید تحت پوشش بیمه در یک شفاخانه خصوصی درمان شوید. شما می‌توانید- مانند بیمه وسایط نقلیه- با بالا بردن مبلغ 'ایکسس' خود، از هزینه ماهانه بیمه صحی خصوصی خود بکاهید.
مصرف جانبی دیگر، پرداخت تفاوت دستمزد است. این در جایی اتفاق می‌افتد که دستمزد جراح یا طبیب بالاتر از آن‌چه باشد که بیمه شما پوشش می‌دهد. مثلاً اگر هزینه جراحی شما ۱۰ هزار دالر شود، ولی شرکت بیمه تنها هشت هزار آن را پوشش دهد، دو هزار باقی‌مانده را باید از جیب خود بپردازید.
دولت آسترالیا مردم را تشویق می‌کند برای کاهش فشار بر سیستم سلامت عمومی، بیمه صحی خصوصی بگیرند. Source: AAP Image/Dan Himbrechts
یوتینگ ژانگ، استاد اقتصادِ سلامت در دانشگاه ملبورن می‌گوید، مخارج جانبی و ایکسس مردم را از استفاده بیمه صحی خصوصی برای پرداخت هزینه‌های درمانی شان باز می‌دارند.
او می‌گوید: «اگر شما افراد زیادی را دارید که بیمه خصوصی می‌خرند چون می‌خواهند در پرداخت اضافه‌مالیات صرفه‌جویی کنند، اما از شفاخانه‌های خصوصی استفاده نمی‌کنند، اصلا معنا ندارد. این بدان معناست که این یک پالیسی عالی نیست.»
مداخله دولت
حکومت فدرال با ارائه مشوق‌ها و تخفیف‌های مالیاتی، مردم را به خریداری بیمه صحی تشویق می‌کند.
بر اساس قانون، افراد مجرد با درآمد بالای ۹۰ هزار و خانواده‌های با عاید بالای ۱۸۰ هزار دالر که بیمه صحی خصوصی نداشته باشند، باید بین ۱ تا ۱.۵ درصد درآمد سالانه خود را به عنوان اضافه‌مالیات میدی‌کیر پرداخت کنند.
نرخ اضافه‌مالیات میدی‌کیر
درآمد زیر ۹۰ هزار برای افراد مجرد و ۱۸۰ هزار برای خانواده‌ها: اضافه‌مالیات ندارد و تنها مالیات عادی میدی‌کیر (یا همان Medicare Levy) را پرداخت می‌کنند.
۹۰،۰۰۱ – ۱۰۵،۰۰۰ دالر (مجرد)، ۱۸۰،۰۰۱ – ۲۱۰،۰۰۰ دالر (خانواده): ۱ درصد اضافه‌مالیات
۱۰۵،۰۰۱ – ۱۴۰،۰۰۰ دالر (مجرد)، ۲۱۰،۰۰۱ – ۲۸۰،۰۰۰ دالر (خانواده): ۱.۲۵ درصد اضافه‌مالیات
۱۴۰،۰۰۱ دالر به بالا (مجرد)، ۲۸۰،۰۰۱ دالر به بالا (خانواده): ۱.۵ درصد
درآمد شما شامل موارد زیر می‌شود:
درآمد قابل مالیه‌دهی (taxable income)
مجموع مزایای جانبی قابل گزارش‌دهی (total reportable fringe benefits)
هر گونه مبلغی از صندوق امانی خانوادگی که مالیات بر آن وضع شده باشد.
پروفیسر ژانگ می‌گوید، دو نوع دیگر مداخله دولت، استرداد وجه (Rebate) و تخفیف پوشش سلامت مادام‌العمری هستند.
خانم ژانگ توضیح می‌دهد: «استرداد وجه به افرادی که بیمه خصوصی می‌خرند، در صورتی که درآمدشان کمتر از حد معینی باشد، تخفیف ارائه می‌کند و مبلغ این تخفیف بر اساس سن و همچنین درآمد فرق می‌کند.»
«پوشش سلامت مادام‌العمری برای تشویق مردم به خرید زودهنگام (در اوایل عمر) بیمه خصوصی طراحی شده است و کسانی که آن را ندارند ولی بعدها تصمیم به خرید آن می‌گیرند، باید مبلغی اضافی را به عنوان جریمه بپردازند- دو درصد هزینه اضافی در هر سال برای تمام سال‌های بعد از ۳۱ سالگی.»
«این به درآمد شما بستگی دارد؛ اگر درآمدتان خیلی بالا شد، امکان دارد مبلغ قابل توجهی را صرفه‌جویی کنید.»
اگر شما بعد از عمر ۳۱ سالگی به آسترالیا مهاجرت کرده و در مدت ۱۲ ماه بعد از ثبت نام در میدی‌کیر بیمه صحی خصوصی خریده‌اید، ملزم به پرداخت ۲ درصد هزینه اضافی نیستید.
اضافه‌مالیات میدی‌کیر و هزینه اضافی پوشش صحی مادام‌العمری برای تشویق مردم به گرفتن بیمه خصوصی صحی جهت کاهش فشار بر سیستم سلامت عمومی طراحی شده است.
بیمه صحی خصوصی به مردم کمک می‌کند از انتظار طولانی‌مدت برای جراحی‌های غیرعاجل (انتخابی) در شفاخانه‌های دولتی اجتناب کنند. Source: Getty Images/Luis Alvarez
با این حال، پروفیسر ژانگ می‌گوید شواهد خیلی کمی وجود دارند که نشان دهند که ابتکارهای دولتی از مدت انتظار در شفاخانه‌های عمومی کاسته‌اند.
خانم ژانگ می‌گوید، هزینه‌های جانبی بیمه صحی خصوصی بدان معناست که بسیاری از مردم برای پرداخت هزینه مراقبت‌های صحی خود از آن استفاده نمی‌کنند، حتا اگر آن را داشته باشند.
او توصیه می‌کند که هنگام تصمیم‌گیری درباره خریداری یا عدم خریداری بیمه صحی خصوصی، ارزش پوششی را که در صورت استفاده از آن به شما می‌دهد، محاسبه کنید.
او می‌گوید: «اگر کسی می‌خواهد فرزند به دنیا بیاورد و این خیلی برایش مهم است که هنگام زایمان اتاق خصوصی داشته باشد، ممکن است آن شخص مایل باشد پول خیلی زیادی را بابت خرید پوشش بیمه فقط برای همین منظور پرداخت کند.»
خانم ژانگ همچنین توصیه می‌کند که اگر نمی‌خواهید از آن استفاده کنید، سود و زیان آن را از نظر اقتصادی برای خود محاسبه کنید.
او می‌افزاید: «درباره استرداد وجه فکر کنید. به مالیات واقعی فکر کنید که باید پرداخت کنید. افراد زیادی برای فرار از مالیات تصمیم می‌گیرند. و بعد، بعضی از مردم شاید مایل باشند برای حمایت از شفاخانه‌های عمومی اندکی مالیات بیشتر بپردازند، و این خوب است.»
«بنابراین، آن‌ها از پرداخت اضافه‌مالیات میدی‌کیر خوشحال هستند.»
همچنین در نظر داشته باشید که بیمه صحی در آسترالیا خدمات آمبولانس را پوشش نمی‌دهد، مگر این‌که این خدمات را به پوشش بیمه صحی خصوصی خود علاوه کرده باشید. اگر بیمه صحی خصوصی ندارید، می‌توانید با پرداخت حق اشتراک سالانه در خدمات آمبولانس ایالت خود، از خدمات مجانی آمبولانس مستفید شوید.
